Evaluatie debatgroep: Participatie

Onderwerp:

Participatie

Debatgroep

Wendy Straathof (voorzitter)

Raëma Letwory (voor)

Rik van Ooijen (voor)

Nina Kalker (tegen)

Maarten van Ast (tegen)

Stelling

“De mogelijkheden van Social Media hebben geleid tot een rationeel debat tussen burger en politiek”

Evaluatie

Algemeen

Het eerste dat opviel was de term 'social media'. Net als bij veel stellingen leidde deze grote term tot veel onduidelijkheden. In het debat leidde dit tot twee partijen die het ieder over een andere vorm van social media hadden. Grof genomen zou in het geval van blogs zou de stelling wel opgaan, en in het geval van networksites zoals Facebook niet. Hierdoor bleef de discussie een beetje hangen doordat beide partijen langs elkaar heen praatte.

De voorzitter had hier kunnen voorstellen om alleen het één of het ander te bespreken, of een bepaalde tijd te besteden aan de discussie over blogs en daarna over social networksites. Als verdere feedback met betrekking tot het voorzitterschap zou het fijn zijn geweest als er in het begin wat meer context werd gegeven. Wendy Straathof ging vrij snel over op de stelling, zonder deze echt goed in te wijden. Het optreden tijdens de discussie zelf mocht wat krachtiger zijn, bijvoorbeeld toen er voor de derde keer werd gevraagd om de definitie van de stelling. Verder werden de randvoorwaarden zoals het bijhouden van de tijd wel goed bijgehouden en werd er aan het einde een samenvatting gegeven.

Raëma Letwory: Claim, Warrant, Evidence, Qualification

Een pluspunt was dat Raëma Letwory duidelijke punten van kritiek kon geven op de tegenpartij. Er werd duidelijk aangegeven waarom een bepaalde claim van de tegenpartij niet klopte en haalde daarmee vaak een argument onderuit. Een ander pluspunt was dat er bepaalde definities werden gegeven van termen zoals social media of debat, die in het voordeel waren van de eigen partij. Dit was een goede strategie, die helaas niet uit de verf kwam omdat de sommige termen in de stelling te vaag waren.

Minpunten waren soms het gebrek aan bronnen, zoals bij de uitspraak “ouderen worden actiever online”. Hierbij werd geen bron gegeven, dus Evidence ontbrak. Als gevolg hiervan kwam vervolgens ook de Warrant onder druk te staan. Het struikelblok hierbij was misschien niet het gebrek aan bronnen, want in enkele gevallen waren deze er zeker wel, maar de onvoldoende organisatie en ordening van bronnen. Het argument kwam hierdoor rommelig en onduidelijk over, terwijl er misschien wel een duidelijke opbouw had kunnen zijn.

Rik van Ooijen: Claim, Warrant, Evidence, Qualification

Rik van Ooijen oogde kalm en beheerst wat het kijken naar het debat en het volgen van zijn argument prettig en makkelijk maakte. Er mochten echter wel wat meer bronnen worden gebruikt, zeker na de introductieronde. Het gebrek hieraan viel echter niet direct op, omdat er kalm werd verteld wat een standpunt was waardoor de aannemelijkheid vergrootte. Doordat er echter soms over andere punten werd gesproken dan de tegenpartij, zoals het 'blogs vs. networksites', waren Qualification en soms ook Warrant niet heel duidelijk aanwezig.

Verder werden er goed ingespeeld op de beargumentatie van de partijgenoot, zeker wanneer deze geen bronnen paraat had. Uitspraken als “wat hier geprobeerd wordt te zeggen is..”, kwamen overtuigend over. Wat soms miste was een beetje passie over het onderwerp. Het leek af en toe alsof Rik van Ooijen ook de andere kant van het debat had kunnen vertegenwoordigen en leek geen duidelijke voorstander van zijn stellingname.

Maarten van Ast: Claim, Warrant, Evidence, Qualification

Maarten van Ast was een geëngageerde spreker en was erg overtuigend doordat hij luidt sprak en in directe bewoording aangaf dat hij iets te zeggen had. In het begin werkte dit zeker in zijn voordeel, doordat hij Claim, Warrant, Evidence en Qualification in heel duidelijke bewoording afging. Een voorbeeld was “Ik wil hier graag op reageren, omdat hier helemaal niets van klopt! Ik heb namelijk onderzoek waaruit blijkt dat xyz, waarmee het duidelijk is dat het argument van de tegenstander abc. Dus het punt dat de oppositie maakt is daardoor niet van belang”. Later in het debat zakte dit helaas iets weg, mede doordat het argument niet meer zo netjes gestructureerd was als eerst. Er werden echter nog wel goede bronnen gebruikt, maar er werd te vaak hetzelfde punt en dezelfde bron gebruikt. Hierdoor verloor de totale debatvoering aan kracht.

Verder werd in eerste instantie een heel goede retorische tactiek gebuikt, namelijk de sneer naar de tegenstander door de voorzitter te vragen de oppositie nog maar een keer uitleg over de termen te verschaffen. De boodschap die dit uitdroeg was 'de oppositie duidelijk te maken waar we het hier over hebben, want ze snappen er duidelijk niets van'. Deze krachtige zet werd echter sterk verzwakt doordat deze nog twee keer herhaald werd door beide partijen.

Nina Kalker: Claim, Warrant, Evidence, Qualification

De introductie werd gedaan door Nina Kalker. Ze was duidelijk zenuwachtig en praatte erg snel, maar haar punten waren goed onderbouwd, goed gestructureerd en duidelijk. Naarmate het debat vorderde werd de zenuwachtigheid veel minder. Ze leek echt te geloven in haar stellingname en dat maakte haar bijzonder overtuigend. Van alle debattanten was zij degene met het meest overtuigende brongebruik en bracht ze haar punten op de juiste tijden in. Ze gaf zelf aan wanneer ze een punt al had herhaald, hoewel dit eigenlijk de rol van de voorzitter had moeten zijn. Over het algemeen genomen vond ik Nina Kalker de beste debattant, tegen de verwachtingen door de zenuwachtig introductie in. Ik verwachtte dat ze de rest van het debat erg stil zou zijn, blij dat ze ook had plicht had gedaan door de introductie te doen, maar ze bleef geëngageerd en had heldere argumenten.

Het grootste minpunt vond niet plaats tijdens het debat, maar achteraf tijdens de feedback. Het was erg jammer dat bij het geven van feedback er zo verdedigend werd gereageerd terwijl de feedback an sich niet alleen gericht was op Nina Kalker. Hierbij wil ik ook vermelden dat de rest van haar groep best wat back up had mogen geven. Ik kan me goed voorstellen dat ze zich vanaf een bepaald punt behoorlijk in de steek gelaten voelde door haar debatgroep, omdat geen enkele van haar leden wat dan ook heeft gezegd, behalve helemaal in het begin toen het er letterlijk per persoon wat werd gevraagd.

Tip om voortaan feedback te ontvangen zijn:

• luisteren, niet praten (!) Luister naar wat mensen te zeggen hebben, zonder hier een oordeel aan te verbinden

• de feedback is bedoelde als verbeterpunt, niet als kritiek of veroordeling om iemand de grond in te boren

• in het geval van algemene feedback voor de hele (debat)groep; probeer uit te zoeken of de feedback betrekking heeft op jouw optreden. Misschien slaat het wel op een ander groepslid

• feedback is deels objectief (“er werd luid gesproken”) een deels subjectief (“vindt degene die feedback geeft”). Jij geeft er zelf OOK een betekenis aan, namelijk, “schijbaar was luid praten storend/prettig/ irritant/duidelijk/ etc. dat ik/hij/zij/tegenstander/wij allemaal”

• nogmaals en heel heel belangrijk: luisteren, NIET praten. Als je niet weet wat je moet zeggen, of je hebt het gevoel dat je weer in de verdediging schiet, dan zeg gewoon, standaard “ik weet niet wat ik vind van deze feedback, en ik wil hier dan ook nog geen reactie op geven”.